Panasonic GH5 bez marketingowego bełkotu – czy spełni oczekiwania filmowców?
Jeśli Twój szerokokątny obiektyw Sigma 10-20 F/3.5 nie współpracuje z Twoim aparatem/kamerą z bagnetem Micro 4/3 i używasz adaptera Fotga – nie martw się, właśnie znalazłeś rozwiązanie swojego problemu!
Blackmagic Pocket to zdecydowanie moja ulubiona kamera – w niewielkim korpusie o małej masie mieści się elektronika posiadająca potencjał by konkurować z pełnowymiarowymi, uznanymi w branży filmowej kamerami takimi jak Alexa czy RED. Oczywiście porównywanie tych kamer może mieć miejsce wyłącznie przy określonych warunkach, w których Pocket czuje się jak ryba w wodzie. Dramatyczna różnica w cenie między tymi kamerami skutkuje koniecznością dopasowywania się użytkownika do jej „upodobań” a nie na odwrót.
Jedną z największych zalet adaptera Fotga M4/3 – Nikon F jest pierścień regulacji przesłony, dzięki któremu możemy używać na nim także obiektywów nie posiadających manualnego sterowania przesłoną! Na zdjęciu widać w środku śrubę, która służy za popychacz.
Moje pierwsze zderzenie z adapterem wywołało we mnie ambiwalentne uczucia. Adapterem tym był Mitakon Speedbooster o mnożniku 0,73x. Z jednej strony wzrost pola widzenia, ostrości i jasności obiektywu był wyraźnie odczuwalny, z drugiej zaś w obrazie pojawia się brzydka, niebieska flara w centrum obrazu, której nie sposób usunąć. Pomimo wydanych kilkuset złotych postanowiłem szukać dalej i wybór padł na adapter Fotga, nie posiadający elementów optycznych – czyli będący w rzeczywistości jedynie reduktorem mocowania.
Moja radość z użytkowania adaptera była spora – za 70zł otrzymałem adapter pozwalający mi użytkować zarówno obiektywy z przysłoną manualną jak i elektroniczną (mechaniczny popychacz), bez najmniejszej utraty jakości! Ze względu na brak szerokiego kąta – o który przy mnożniku matrycy wynoszącym 2,88x bardzo trudno – postanowiłem zainwestować w ultraszerokokątny obiektyw rektalinearny Sigma 10-20mm F/3.5.
Dla ogniskowej 10mm niemożliwe byłoby ustawienie ostrości – nawet na minimalnej odległości ostrzenia obiektyw i tak ostrzył daleko poza nieskończonością.
Krótkie poszukiwania w internecie dały jednoznaczną odpowiedź. Adapter Fotga jest za krótki! Każda konstrukcja optyczna jest obliczana do pracy w określonych warunkach – jednym z nich jest odległość otworu bagnetu od płaszczyzny matrycy. Dla systemu Mikro 4/3 odległość ta jest niewielka (Focal Flange Distance dla systemu Micro4/3 wynosi 19,25mm), zostawiając jeszcze sporo miejsca na adapter, by uzyskać odległość właściwą dla optyki „pełnoformatowej” – w tym wypadku były to szkła Nikona, a więc posiadające Flange Focal Distance = 46.5mm. O ile podczas pracy na dłuższych ogniskowych (18mm i więcej) problem ten był niezauważalny (poza niezgodnością podziałki na obiektywie z realną odległością), o tyle na 10mm uniemożliwiał ustawienie ostrości w żadnym punkcie.
Kadr z BMPC przed przeróbką – to najostrzejszy obraz, jaki udało mi się uzyskać na 10 mm. Ewidentnie nie jest to ostrość, jakiej należy oczekiwać od tego sprzętu. (powiększ obraz, by zobaczyć)
Udało mi się na szczęście znaleźć sposób, by nieznacznie zwiększyć długość adaptera w taki sposób, by adapter Fotgi zamocowany do Blackmagic Pocket Camera (BMPC) współpracował z ultraszerokokątną optyką, taką jak Sigma 10-20 F/3.5.
Przeróbka jest bardzo prosta i można sobie z nią poradzić bez szczególnych narzędzi, wiedzy czy umiejętności. Potrzebne jest pół godziny czasu, śrubokręt, szczypce, czarny marker/farba, czarny przylepiec – u mnie doskonale sprawdziła się czarna taśma izolacyjna.
Na samym początku należy odkręcić 3 śrubki mocujące przedni pierścień adaptera.
Wystarczy nieduży śrubokręt krzyżakowy.
Po odkręceniu śrub należy ostrożnie zdjąć pierścień w taki sposób, by mały bolec służący do blokowania obiektywu nam nie wyskoczył i się nie zgubił.
Bolec blokujący pierścień ma pod spodem sprężynę i prawdopodobnie wyskoczy podczas demontażu pierścienia. Uważaj na niego, bo jest mały i trudno go będzie znaleźć jeśli poleci w bliżej nieokreślonym kierunku!
By zwiększyć odległość frontowego pierścienia od matrycy, nakleiłem małe kawałki czarnej taśmy klejącej na cokole adaptera – w ten sposób zdystansowałem pierścień. Użyłem dwóch warstw, ze ponieważ empiryczny test wykazał, że zwiększenie odległości o jedną warstwę było niewystarczające. Ważne jest, by przyklejać taśmę równomiernie i bez „zakładek” – to pozwoli utrzymać stałą grubość naszego dystansu na całej powierzchni i zmniejszy ryzyko przesunięcia osi optycznej układu. Wybrałem czarną taśmę izolacyjną ze względu na jej absorbcję światła – jeśli jakieś światło przedostanie się przez powstałą szparę, przynajmniej nie będzie się niekontrolowanie odbijać w nieskończoność psując obraz.
Naklejanie taśmy wymaga trochę cierpliwości i precyzji.
Również z powodu możliwości powstania odbić pomalowałem spodnią warstwę przedniego pierścienia na czarno – marker jest rozwiązaniem raczej doraźnym, proponuję Wam użyć czarnego, matowego sprayu!
Poczerniony spód pierścienia będzie absorbował ewentualne wpadające boczne światło.
Na cokole znajdują się również 3 blaszki – to one są odpowiedzialna za dociśnięcie obiektywu do powierzchni adaptera. Ponieważ zwiększyliśmy odległość obiektywu nie tylko do matrycy, ale także i od tych blaszek, konieczne jest delikatne wygięcie ich szczypcami w kierunku frontu adaptera. To daje gwarancję, że obiektyw w ogóle da się wkręcić w adapter po przeróbce, oraz zwiększy sztywność mocowania – obiektyw będzie siedział na swoim miejscu jeszcze lepiej niż przed przeróbką adaptera Fotga M4/3!
Blaszki wyginamy w górę.
Po przeróbce adapter wciąż jest za krótki, ale możliwe jest już ustawienie ostrości na nieskończoność – na zdjęciu widac, że wypada ona na około 26,5cm, a zakres poniżej daje wbrew pozorom spore pole do ostrzenia na obiekty znajdujące się bliżej – gdzieś do około 0,5m!
Sprawdziłem słuszność swojego rozwiązania także na innym obiektywie – popularnym obiektywie stałoogniskowym Nikon 50mm F/1.8 D – punkt ostrości dla ściany z napisami przesunął się również na podziałce obiektywu w kierunku realnej odległości.
W swojej przeróbce użyłem dwóch warstw taśmy, chociaż przydałoby się właściwie jeszcze mocniejsze zwiększenie odległości Flange Focal Distance. Wybór ten był spowodowany konstrukcją adaptera – kołnierz osłaniający przed wpadaniem światła pod pierścień jest dość płytki, dlatego wolałem nie ryzykować wpadania dodatkowego światła do układu optycznego. Taśma jednak nie jest rozwiązaniem solidnym – jeśli ktoś ma dostęp, proponuję wytoczyć u ślusarza odpowiedni pierścień dystansowy – będzie on solidniejszy i na pewno nie wpuści żadnego światła. Kolejną sprawą jest długość popychacza przesłony w obiektywie – jest on dość krótki, dlatego wygiąłem lekko śrubkę nim sterującą w kierunku górnym, żeby zachować jej właściwość.
Powiązane wpisy:
